Duygusal ve davranışsal problemler yaşayan 3 – 12 yaş arası çocuklarla bireysel olarak uygulanan terapi yöntemidir. Çocuk merkezli oyun terapisinde, oyun terapistinin belirlediği sınırlar içerisinde çocuk tüm süreci kendi yönlendirir. Böylelikle çocuk; oynadığı oyunun türüne, süresine, yoğunluğuna ve oynanış biçimine kendi karar vermiş olur. Oyun terapisinde yaygın olarak çalışılan konular: duygu tanıma, duyguları ve düşüncelere ifade etme, duygu düzenleme, saldırganlık, kaygı, alt ıslatma, kıskançlık, özgüven, rekabet, iletişim ve problem çözme becerileridir.
Çocuklar kişisel sorunlar yaşadığında genelde uygun olmayan davranışlar gösterirler. Ebeveynler yardım etmeye istekli olabilir ancak çocuklar yaşadıkları sorunlar hakkında konuşmaya isteksiz olduğundan veya tartışamadıklarından ailelerin onlara etkin bir şekilde yardım etmeleri zorlaşabilir. Oyun terapisi, duygusal ve davranışsal zorluklar yaşayan çocuklara yardım etmekteki en etkili yollardan biridir. Terapinin faydaları her yaşta görülebilse de en çok 12 yaşın altındaki çocuklar için tasarlanmış bir terapidir. Seanslar genelde 45 dakika sürmektedir. Oyun terapisinin ilk seansları çocuğu ve aileyi yakından tanımak ve problemleri tespit etmek üzerine kurulur. Bu değerlendirmelerin ardından çocukla birebir oyun terapisi seansları yapılır. Zaman zaman aile görüşmeleri ve aile oyun gözlemi yapılarak anne babalar iyileşme ve gelişme sürecine aktif şekilde dahil edilir.
Terapi sırasında terapist çocuğa rahat ve güvenli bir ortam sunar. Sınırlar ve kurallar mümkün oldukça en aza indirilir. Terapi ortamı genelde oyun odası olarak adlandırılır ve içinde terapi için özel olarak seçilmiş çocukların kendini sağlıklı bir şekilde ifade etmesine yardımcı olan oyuncaklar yer alır. Çocukların bu oyuncaklarla olan ilişkisi çocuğun sembolik kelimeleri olarak işlev görür. Bu ilişki yoluyla terapist çocukların sözel olarak ifade edemediği veya ifade etmekte zorlandığı belli duygu ve düşünceleri hakkında bilgi sahibi olur. Böylece çocuğun dünyasına girebilmesi kolaylaşır.
Terapide kullanılan oyuncaklar boya, hamur, kil gibi sanat malzemeleri, mini figürler, legolar, pelüş oyuncaklar, mutfak eşyaları, bebek evi ve bebekler, sevinç, üzüntü, korku, iyilik/kötülük gibi farklı duygu ve düşünceleri yansıtan kuklalar ve insan modelleri, inşaat malzemeleri ve arabalar, farklı meslek gruplarına özgü malzemeler, kostümler, iç mekan spor eşyalarından ve diğer kutu oyunlarından oluşabilir. Terapi sırasında çocuğun yönlendirmesiyle, oyuncaklarla oynamanın dışında dans etme, şarkı söyleme, rol yapma, yaratıcı canlandırma, hikaye anlatma, kil ya da kumdan şekiller yapma gibi alternatif oyun oynama şekilleri de kullanılabilir.
Duygusal ve davranışsal problemler yaşayan 3 – 12 yaş arası çocuklarla bireysel olarak uygulanan terapi yöntemidir. Çocuk merkezli oyun terapisinde, oyun terapistinin belirlediği sınırlar içerisinde çocuk tüm süreci kendi yönlendirir. Böylelikle çocuk; oynadığı oyunun türüne, süresine, yoğunluğuna ve oynanış biçimine kendi karar vermiş olur. Oyun terapisinde yaygın olarak çalışılan konular: duygu tanıma, duyguları ve düşüncelere ifade etme, duygu düzenleme, saldırganlık, kaygı, alt ıslatma, kıskançlık, özgüven, rekabet, iletişim ve problem çözme becerileridir.
Çocuklar kişisel sorunlar yaşadığında genelde uygun olmayan davranışlar gösterirler. Ebeveynler yardım etmeye istekli olabilir ancak çocuklar yaşadıkları sorunlar hakkında konuşmaya isteksiz olduğundan veya tartışamadıklarından ailelerin onlara etkin bir şekilde yardım etmeleri zorlaşabilir. Oyun terapisi, duygusal ve davranışsal zorluklar yaşayan çocuklara yardım etmekteki en etkili yollardan biridir. Terapinin faydaları her yaşta görülebilse de en çok 12 yaşın altındaki çocuklar için tasarlanmış bir terapidir. Seanslar genelde 45 dakika sürmektedir. Oyun terapisinin ilk seansları çocuğu ve aileyi yakından tanımak ve problemleri tespit etmek üzerine kurulur. Bu değerlendirmelerin ardından çocukla birebir oyun terapisi seansları yapılır. Zaman zaman aile görüşmeleri ve aile oyun gözlemi yapılarak anne babalar iyileşme ve gelişme sürecine aktif şekilde dahil edilir.
Terapi sırasında terapist çocuğa rahat ve güvenli bir ortam sunar. Sınırlar ve kurallar mümkün oldukça en aza indirilir. Terapi ortamı genelde oyun odası olarak adlandırılır ve içinde terapi için özel olarak seçilmiş çocukların kendini sağlıklı bir şekilde ifade etmesine yardımcı olan oyuncaklar yer alır. Çocukların bu oyuncaklarla olan ilişkisi çocuğun sembolik kelimeleri olarak işlev görür. Bu ilişki yoluyla terapist çocukların sözel olarak ifade edemediği veya ifade etmekte zorlandığı belli duygu ve düşünceleri hakkında bilgi sahibi olur. Böylece çocuğun dünyasına girebilmesi kolaylaşır.
Terapide kullanılan oyuncaklar boya, hamur, kil gibi sanat malzemeleri, mini figürler, legolar, pelüş oyuncaklar, mutfak eşyaları, bebek evi ve bebekler, sevinç, üzüntü, korku, iyilik/kötülük gibi farklı duygu ve düşünceleri yansıtan kuklalar ve insan modelleri, inşaat malzemeleri ve arabalar, farklı meslek gruplarına özgü malzemeler, kostümler, iç mekan spor eşyalarından ve diğer kutu oyunlarından oluşabilir. Terapi sırasında çocuğun yönlendirmesiyle, oyuncaklarla oynamanın dışında dans etme, şarkı söyleme, rol yapma, yaratıcı canlandırma, hikaye anlatma, kil ya da kumdan şekiller yapma gibi alternatif oyun oynama şekilleri de kullanılabilir.